Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Η συναυλία χθες ήταν εκπληκτική-όταν άρχισε, βέβαια, με μεγάλη καθυστέρηση.
(Μήπως το να σχολιάζω την καθυστέρηση πρώτα, με κάνει κάπως στριμμένη γιαγιά- κάτσε σπίτι καλύτερα και μην τρέχεις σε συναυλίες- το πολύ πολύ πήγαινε κανα μέγαρο να κάθεσαι κιόλας; Έχει μία βάση αυτό, αλλά πραγματικά δεν ήταν το Terra Vibe να αράξω ξάπλα και να απολαμβάνω τους διερχόμενους, αλλά ένα κλειστό, τίγκα στην κάπνα και έχω κόψει και το τσιγάρο και ήμασταν αγκαλιά με πολλούς τύπους ταυτόχρονα και δεν ήταν ο τύπος μου κανείς τους, οπότε δικαιούμαι να πω και το παραπονάκι μου)

Ο Τιμ είναι μεγάλο νούμερο με την καλή έννοια και εγώ λατρεύω αυτό το συγκρότημα... Μου άρεσε πολύ. Μου άρεσε και ο μέσος όρος ηλικίας που ήταν στα κυβικά μου (30 δηλαδή, μην νομίζετε ότι επειδή είμαι μάνα είμαι και μαθουσάλας, απλά ήμουν προκομμένη (!!!) και έκανα παιδιά νωρίς!), μου άρεσε και ο παραδιπλανός, μου άρεσε και το όλο κλίμα, μου άρεσε γιατί είμαι της συναυλίας εγώ γενικά και κανονικά θα ήμουν γκρούπι αν δεν ήμουν μάνα, και ένα σωρό άλλοι λόγοι...

Το απόλαυσα πραγματικά..

Η ανάρτηση δεν είναι πολύ αναλυτική (μου άρεσε, τι άλλο να πω άλεξ;) αλλά είναι αφιερωμένη στην άλεξ που είναι στην Ολλανδία και μας έχει αφήσει μόνες, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα μας τα πει όταν γυρίσει!!


8 σχόλια:

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

πω πω, πόσο μου χει λείψει μια συναυλία!!

πολύ χαίρομαι που πήγες εσύ τουλάχιστον! Εγώ τους ειχα δει πέρυσι,είναι τόσο έρωτας αυτοί οι τύποι.

amalthia είπε...

η αδελφή μου έπιασε το χέρι του λέει...άσε ζήσαμε μεγάλες στιγμές(στο τηλ που μου τα πε).

καλέ πότε πήγε η Άλεξ Ολλανδία???

Jerry Jedelou είπε...

@ το κορίτσι που ήθελε πολλά
κι εμένα με τρελαίνουν.. Πάντως αν θες να τους ξαναδείς, είμαι σίγουρη πως θα ξανάρθουν, γιατί και αυτές οι 2 συναυλίες ήταν sold out και το κλίμα τους σηκώνει πολύ, οπότε θα μας ξανακάνουν την τιμή σίγουρα!

@αμάλθεια
Έσκασε μύτη από τις κερκίδες και τραγουδούσε ανάμεσα στον κόσμο.. όλοι έπαθαν σοκ, μάλλον και η αδερφή σου!

Νομίζω η άλεξ Πέμπτη θα έφευγε, με αυτήν την εντύπωση έχω μείνει.
Καλά βρε δεν τη διαβάζεις; Κάτσε τώρα να της πω ότι δεν δίνεις σημασία σε αυτά που γράφει!!!

alex from planet Mab είπε...

Αχ ευχαριστώ ευχαριστώωωωω για την αφιέρωση!! Με κάλυψες :))
Εγώ μπορεί να είμαι Ολλανδία, αλλά έχουμε ιντερνέτ! αμέ!
Φιλιά πολλά, πολύ χάρηκα που με σκέφτηκες :)
Amalthia, είσαι μια απαράδεκτη :Ρ

Mamouli είπε...

Πόσο ζηλεύω που δεν μπόρεσα να πάω!!

Και πολύ σε πάω μάνα που αν δεν ήσουνα μάνα προκομένη που αποφάσισες να γίνεις μάνα νωρίς, θα ήσουνα γκρούπι, γιατί τέτοια μάνα είμαι και εγώ!

Ας ελπίσουμε ότι θα ξανάρθουν..

Vany είπε...

Μάνα έγινες καλή μου,δε μπήκες σε μια ντουλάπα με ναφθαλίνη! Χαίρομαι που κάποιος περνάει καλά επιτέλους! Κι εσύ κι η Άλεξ...

amalthia είπε...

αχ παιδιά μη παίζετε με τον πόνο μου!

μια εβδομάδα τώρα χτυπάω 12ωρα(και παραπάνω) στη δουλειά!

παρ'όλα αυτά κάτι κουτσοδιαβάζω...αν είχα ιντερνετ και σπίτι δεν θα έχανα τίποτα!

Jerry Jedelou είπε...

@αλεξ
Κάτσε εκεί άλεξ, εδώ έχουμε δράματα συνεχώς, δεν παίζεται αυτή η χώρα. Την αγαπώ, γι' αυτό στενοχωριέμαι, θέλω να αλλάξουμε.

@mamouli
είμαι σίγουρη ότι θα ξανάρθουν- θα οργανώσουμε πούλμαν με μανάδες (όπως τα ΚΑΠΗ που πάνε εκδρομή) για τη συναυλία!
Φίλη μάνα και γκρούπι του μπι, εγώ δε φοβάμαι! Όταν μεγαλώσουν τα παιδιά θα ακολουθώ κανά συγκρότημα τύπου στόουνς- έλεος εβδομηντάρηδες είναι- τι γκρουπις θα θέλουνε!!! Θα είμαι μία σιτεμένη γκρούπι!!!

@vany
έτσι για σπάσιμο, εμείς θα περνάμε καλά Vany μου νο μάτερ γουάτ γιατί μία ζωή την έχουμε ρε παιδιά και με ΔΝΤ ή χωρίς, θα ζήσουμε, δεν θα πεθάνουμε εμείς για αυτούς. Το πολύ πολύ να φυτέψουμε κηπευτικά και να βάλουμε καμιά κότα. Θα αδυνατήσουμε κιόλας χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια- πού χρήμα για μοχίτος και πίτσα χατ! Θα γίνουμε και δημιουργικές. Θα ξεμιζεριάσουμε, γιατί, όσοι βγαίνουν κάθε μέρα έξω είναι ευτυχισμένοι; (έδωσα βέβαια και οικονομική διάσταση στο σχόλιό σου, αλλά όλα αλληλένδετα είναι Vany μου!)

@αμάλθεια
αμάλθεια δεν παίζουμε με τον πόνο σου, αλλά κάποιος πρέπει να δουλέψει σε αυτήν την μπλογκόσφαιρα!
Τουλάχιστον έχεις καναν ωραίο συνάδελφο να κάνεις διάλειμμα;