Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Πρέπει να οργανωθώ με τη διπλωματική γιατί όλο κάνω κάνω κάνω και τελικά ακόμα τίποτα ουσιαστικό δεν έχω κάνει. Το καλό είναι ότι η δουλειά κάπως άρχισε να τσουλάει σε αντίθεση με τη νέκρα των περασμένων μηνών και αυτό φυσικά είναι καλό γιατί τα οικονομικά είναι αρκετά ζόρικα, δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει..!
Επίσης το καλό είναι ότι αρχίζω και επικοινωνώ. Επικοινωνώ με τους ανθρώπους γύρω μου, γιατί αυτό κάπως το είχα κόψει.
Σε αυτό το σημείο θα πω στην αμάλθεια ότι έχω χωρίσει από το καλοκαίρι και είμαι πια και τυπικά μόνη. Ουσιαστικά μόνη ήμουν εδώ και δύο χρόνια, αν και υπάρχουν φήμες για περισσότερο. Δεν ξέρω.. Μάλλον αυτή η φήμη είναι κάτι που θα το αφήσω έτσι και δεν θα το πολυσκεφτώ, γιατί δεν θέλω να αναιρέσω οτιδήποτε καλό έχω ζήσει. Ας έχω και μία ψευδαίσθηση τουλάχιστον, αφού σκοτώνει η σκέψη ότι μπορεί να ήμουν μόνη για περισσότερο χρόνο απ' ό,τι εγώ η ίδια συνειδητοποιούσα. Θέλω να σας πω ότι έχω ταλαιπωρηθεί πολύ καιρό ψυχολογικά κυρίως, γιατί η χειρότερη μοναξιά είναι όταν δεν είσαι μόνος στο δωμάτιο. Θέλω να σας πω ότι δεν στενοχωριέμαι που πήρα αυτήν την απόφαση, γιατί τώρα είμαι πιο χαρούμενη και πιο ευτυχισμένη από πριν. Θέλω να σας πω επίσης ότι όπως μου είπε ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο "ανακοινώνω τα πράγματα στους άλλους όταν πλέον έχουν τελειώσει" και έχω φάει όλο το λούκι μόνη μου και αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω γράψει τίποτα τόσο καιρό, αν και κάποιος που με "διάβασε" δεν γίνεται να μην κατάλαβε την ψυχολογική κατάσταση στην οποία ήμουν. Εκείνος που έπρεπε να μαθαίνει αυτά που σκέφτομαι και νιώθω τα μάθαινε και πιστέψτε με είναι ο μόνος που δεν έκανε κάτι για αυτό. Για αυτό αποφάσισα ότι αν είναι να είμαι μόνη μου, τότε θα είμαι επίσημα μόνη και δεν θα είμαι υποχρεωμένη να επωμίζομαι μόνο ευθύνες από μία σχέση και όχι απολαύσεις.

Αποφάσισα να ζω κάθε μέρα.
Δεν ξέρω για πόσους από εσάς είναι αυτονόητο αυτό, απλά επειδή για μένα δεν ήταν, έπρεπε να το αποφασίσω.
Αρχίζω να επικοινωνώ λοιπόν.
Και από το καλοκαίρι έχω αρχίσει και να ζω. Κάθε μέρα.

8 σχόλια:

Lorel είπε...

καλό ξεκίνημα λοιπόν,να προσπαθείς να σε κάνεις ευτυχισμένη με κάτι μικρό κάθε μέρα.θα σου γίνει συνήθεια να απολαμβάνεις τα πάντα,σταδιακα.
να γελας!

mahler76 είπε...

καλό ξεκίνημα και από μένα :)

Jerry Jedelou είπε...

@ Lorel
Πραγματικά έχει αλλάξει ο ρους..!
(Φαντάσου ότι ακόμα και τα μαλλιά μου στρώνουν :-Ρ).
Δε θέλω να λέω άσχημα πράγματα για "εκείνον", αλλά έφυγε πολλή κακή ενέργεια από πάνω μου, σαν να άρχισα αποτοξίνωση από αυτήν..

μαλεράκο μου γλυκέ σε ευχαριστώ τα μάλα!
καλό ξεκίνημα λοιπόν!

kathysteras είπε...

Welcome home jerry...
Για πηγή ανοησίας και άπειρης βλακείας υπάρχει και το μπλόγκ μου. Αλλά έτσι και αλλιώς εδώ τριγύρω θα είμαι οπότε...
Και όπως πολύ σωστά είπε η lorel ας γίνει το γέλιο συνήθεια μας (κλαψιάρηδες διάφανα κρίνα σας την έφερα) :)

το κορίτσι που ήθελε πολλά είπε...

σ'έβλεπα εδω και πόσα ποστ το ήθελες!
γι'αυτό λοιπόν μπορώ να πω ότι χάρηκα που το διάβασα αυτό..αν σε ήξερα θα μπορούσα να σε φανταστώ με χαμόγελο μεγαλύτερο από πριν.απ'αυτά που φαίνονται τα δόντια-ακόμα κι αν δεν είσαι άνθρωπος που χαμογελάει με τα δόντια σε πρώτη μούρη.Εγώ δεν ήμουν τύπος που χαμογελούσε έτσι.αλλά τα τελευταία τρία χρόνια δύσκολα θα βρεις φωτογραφία μου γελαστή με κλειστά χείλια :)

στην υγειά των χαμογέλων!
τα φιλιά μου :*

Jerry Jedelou είπε...

@ κάθυ
ναι ρε συ κάθυ, να σου πω κάτι; δεν παλεύεται η καθημερινότητα αν δεν τη ζεις..
θα περνάω κι από σένα να μου φτιάχνεις το κέφι!
(μα κλαψιάρηδες τα διάφανα;; χάου ντερ γιου;- εννοείται ότι τους λατρεύω βέβαια, το έχω λίγο μέσα μου το κλαψομουνέισον;-) )

@κορίτσι
εννοείται χαμόγελο χωρίς δόντι;;;;;;
μα όχι!!!
εγώ το έδειχνα που το έδειχνα το δόντι πάντα, σκέψου τώρα που ξαλάφρωσα, θυμίζω λίγο ντόλλυ ( λούκι λουκ βέβαια όχι πάρτον πονηρέ καθυστέρα)

amalthia είπε...

μου αρέσεις, απλή,περιεκτική,κατανοητή.

πραγματικά σου εύχομαι καλή ζωή,όπως την γουστάρεις εσύ!

ό,τι και αν γίνει στο μέλλον που θα σε χαλάσει να γυρνάς σε ετούτη την ανάρτηση που πιστεύω ότι είσαι "εσύ",πιο καθαρή απο ποτέ, και να ανασυγκροτείσαι!

και εμείς εδώ θα είμαστε...

Jerry Jedelou είπε...

αμάλθεια σε ευχαριστώ πολύ για αυτά που έγραψες..

ναι ρε συ, όπως την γουστάρω εγώ θα την κάνω, όσο περνάει από το χέρι μου φυσικά.. και θα λέω σε όλους το ίδιο!