τρέχεις. 

πάνω- κάτω, δεξιά- αριστερά.. 

όχι μόνο για δουλειές. 

είσαι σαν αγρίμι στο κλουβί. δεν ξέρεις τι σου φταίει. δεν ξέρεις τι θες. 

ή μάλλον ξέρεις. θες επιτυχία για το όνειρό σου, θες σχέση, και θες και παιδί. ω ναι.. 

θες αγαπησιάρικο έρωτα, αχαλίνωτο σεξ, απόλυτη αγάπη, 

και θες ταυτόχρονα ένταση, ηρεμία, γαλήνη και αναστάτωση. 

να εναλλάσσονται περιοδικά για να νιώθεις ζωντανός. 

αυτή είναι η τελειότητα. 

ακόμα όμως και αν κατακτήσεις την τελειότητα, ακόμα και αν αυτή κρατήσει "για πάντα", 

και πάλι θα έρθει μία στιγμή που θα νιώθεις πάλι αγρίμι στο κλουβί.

γιατί έτσι είναι η ζωή.

το τι είσαι εσύ φαίνεται από αυτό που θα κάνεις.

όχι από αυτό που θα πεις. αυτό που θα κάνεις.

και σε αυτό συμπεριλαμβάνονται και αυτά - ίσως κυρίως αυτά- που δεν θα μάθει ποτέ ο άλλος- ή καλύτερα αυτά που νομίζεις ότι δεν θα μάθει ποτέ.

τίποτα δεν γίνεται χωρίς κόπο. 

αυτό το ξέρεις καλύτερα από πολλούς άλλους. 

κάποιοι λένε ότι για τις σχέσεις δεν πρέπει να προσπαθείς. 

ό,τι πάει από μόνο του είναι οκ, αλλιώς καλύτερα σχόλασμα.

κι αυτό έχει ένα δίκιο. με την έννοια όμως να μην σπρώχνεις με το ζόρι κάτι που δεν τραβάει. 

όχι με την έννοια του να μην προσπαθείς για αυτό.

τρώγεσαι με τα ρούχα σου. 

πάλι.

λιώνεις τις παντόφλες πέρα δώθε.

στέλνεις σπασμωδικά μηνύματα. 

τα οποία κατά κανόνα τα πληρώνεις εκ των υστέρων, απλά επειδή στην ουσία δεν εννοείς αυτά που γράφεις.

συνήθως σε άτομα οικεία- έστω και κατά την πεποίθησή σου οικεία. 

οι πρώην ανταποκρίνονται στα μηνύματα μόνο αν είναι στην ίδια φάση  με σένα, 

αλλιώς σε ξέρουν και δεν πιστεύουν αυτά που λες. 

και καλά κάνουν.

και μετανιώνεις αμέσως μετά την ανταπόκριση. 

γιατί τελικά δεν ήταν αυτό που νόμιζες ότι νιώθεις.

δεν νιώθεις άσχημα, λες δεν υποσχέθηκα και τίποτα. 

εδώ είσαι λάθος όμως. 

γιατί γεννάς προσδοκίες στους ανθρώπους με τα λόγια σου.

μεγαλόστομα, μεγαλόπνοα λόγια που όμως δεν απευθύνονται στο άτομο που τα στέλνεις, 

έχουν να κάνουν μόνο με τη δική σου ανάγκη να νιώσεις.

ο άλλος όμως δεν το ξέρει αυτό, και αν αφεθεί, και αν σε πιστέψει, έχασε.

γιατί νιώθεις πως νέκρωσες, νιώθεις πως θες τη δόση σου, τίποτα άλλο δεν έχει σημασία, ούτε αν θα πληγωθεί κάποιος χωρίς λόγο.

κλείνεις ραντεβού για καφέ, ανόητα, από αυτά που κλείνουν όσοι δεν μπορούν να τρέξουν στην αγκαλιά που θέλουν, 

ή αν δεν ξέρουν ποια είναι αυτή, σε μία αγκαλιά, όπως την θέλουν.

κάθε καφές σε γεμίζει με μία ακόμα τρύπα.

αλλά αυτό το ήξερες ήδη.