Survivre avec les loups..(Άλλη μία αποτυχημένη ελληνική μετάφραση: παρέα με τους λύκους. Μα παρέα;)
Συγκλονίστηκα. Δύο ώρες η ταινία, μία και μισή εγώ κλάμα γοερό. Η αλήθεια είναι ότι από την ώρα που άρχισα δεν ξανασταμάτησα να κλαίω.
Ακόμα μία φορά ο άνθρωπος αποδεικνύεται το πιο βάναυσο ζώο. Η φύση μέσα στην αγριότητά της είναι πιο φιλική για ένα μικρό κοριτσάκι από την ανθρώπινη κοινωνία.
Γερμανοί στον β΄παγκόσμιο και Εβραίοι. Λύκοι που κατασπαράζουν τα θύματά τους. Οι δεύτεροι έχουν ένα λόγο: να φάνε. Αλλά και ένα μέτρο: μέχρι να χορτάσουν την πείνα τους. Οι πρώτοι δολοφονούν χωρίς λόγο. Και χωρίς μέτρο: μέχρι να εξοντωθούν όλοι.
Είναι απίστευτο. Οι λύκοι αγκάλιασαν τη μικρή μέσα στη διαφορετικότητά της από το γένος τους. Οι Γερμανοί σκότωναν ανηλεώς ακόμα και τα μωρά παιδιά. Η φρίκη σε όλο της το μεγαλείο..
Ένα δραματικά δραματικό δράμα αυτή η ταινία..
Είμαι συγκλονισμένη.
Και πρησμένη από το κλάμα..
Άντε τώρα να επιβιώσεις ανάμεσα στους λύκους.. Και να ξεχωρίσεις ποιοι είναι ποιοι..
Και πόσο τυφλός να είσαι, ακόμα και στρατιώτης εν καιρώ πολέμου, για να εκτελείς παιδιά;
Ας σταματήσω εδώ.