Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Ενώ εσύ κοιμόσουν

Έκανα τρεις χιλιάδες σκέψεις μελαγχολικές
Τις αναίρεσα με τρεις χιλιάδες μία σκέψεις χαρούμενες
Υποσχέθηκα για άλλη μία φορά στον εαυτό μου εκατό πράγματα
Άρχισα να υλοποιώ τα δύο
Έβαλα τα θεμέλια για άλλα τρία
Άκουσα ένα τραγούδι δεκαπέντε χιλιάδες φορές
Τσέκαρα εφτά φορές τα μηνύματά μου
Ήπια δύο νες
Χτύπησα εφτά ήλιους
Έκανα τρεις φανταστικούς διαλόγους- με αντίλογο, επιχειρήματα και κατάλληλο τόνο φωνής

Και τώρα νομίζω πως στάνιαρα

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Κάνει λίγο μελαγχολία σήμερα ή μου φαίνεται;

Αυτό το τραγούδι με έχει σκοτώσει κανονικά.. Μα γιατί να το πετύχω στο ραδιόφωνο;
Με λίγα λόγια σήμερα με έχει φάει η μοναξιά.. αυτή του ερωτικού συντρόφου λοιπόν που δεν αναπληρώνεται με κάτι άλλο, όσοι αγαπημένοι άνθρωποι και αν σε περιτριγυρίζουν.. ναι ακόμα και όταν έχεις παιδιά για τα οποία σίγουρα θα έδινες τη ζωή σου..

Αύριο θα είναι μία καλύτερη μέρα.. για αυτό αύριο θα έχουμε ξεχάσει όλοι τη σημερινή ανάρτηση - promise???- και θα βγούμε στους δρόμους.. έτσι;;;;;

Όνειρα γλυκά..


Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Πρέπει να οργανωθώ με τη διπλωματική γιατί όλο κάνω κάνω κάνω και τελικά ακόμα τίποτα ουσιαστικό δεν έχω κάνει. Το καλό είναι ότι η δουλειά κάπως άρχισε να τσουλάει σε αντίθεση με τη νέκρα των περασμένων μηνών και αυτό φυσικά είναι καλό γιατί τα οικονομικά είναι αρκετά ζόρικα, δεν ξέρω αν το έχετε προσέξει..!
Επίσης το καλό είναι ότι αρχίζω και επικοινωνώ. Επικοινωνώ με τους ανθρώπους γύρω μου, γιατί αυτό κάπως το είχα κόψει.
Σε αυτό το σημείο θα πω στην αμάλθεια ότι έχω χωρίσει από το καλοκαίρι και είμαι πια και τυπικά μόνη. Ουσιαστικά μόνη ήμουν εδώ και δύο χρόνια, αν και υπάρχουν φήμες για περισσότερο. Δεν ξέρω.. Μάλλον αυτή η φήμη είναι κάτι που θα το αφήσω έτσι και δεν θα το πολυσκεφτώ, γιατί δεν θέλω να αναιρέσω οτιδήποτε καλό έχω ζήσει. Ας έχω και μία ψευδαίσθηση τουλάχιστον, αφού σκοτώνει η σκέψη ότι μπορεί να ήμουν μόνη για περισσότερο χρόνο απ' ό,τι εγώ η ίδια συνειδητοποιούσα. Θέλω να σας πω ότι έχω ταλαιπωρηθεί πολύ καιρό ψυχολογικά κυρίως, γιατί η χειρότερη μοναξιά είναι όταν δεν είσαι μόνος στο δωμάτιο. Θέλω να σας πω ότι δεν στενοχωριέμαι που πήρα αυτήν την απόφαση, γιατί τώρα είμαι πιο χαρούμενη και πιο ευτυχισμένη από πριν. Θέλω να σας πω επίσης ότι όπως μου είπε ένα πολύ αγαπημένο πρόσωπο "ανακοινώνω τα πράγματα στους άλλους όταν πλέον έχουν τελειώσει" και έχω φάει όλο το λούκι μόνη μου και αυτός είναι ο λόγος που δεν έχω γράψει τίποτα τόσο καιρό, αν και κάποιος που με "διάβασε" δεν γίνεται να μην κατάλαβε την ψυχολογική κατάσταση στην οποία ήμουν. Εκείνος που έπρεπε να μαθαίνει αυτά που σκέφτομαι και νιώθω τα μάθαινε και πιστέψτε με είναι ο μόνος που δεν έκανε κάτι για αυτό. Για αυτό αποφάσισα ότι αν είναι να είμαι μόνη μου, τότε θα είμαι επίσημα μόνη και δεν θα είμαι υποχρεωμένη να επωμίζομαι μόνο ευθύνες από μία σχέση και όχι απολαύσεις.

Αποφάσισα να ζω κάθε μέρα.
Δεν ξέρω για πόσους από εσάς είναι αυτονόητο αυτό, απλά επειδή για μένα δεν ήταν, έπρεπε να το αποφασίσω.
Αρχίζω να επικοινωνώ λοιπόν.
Και από το καλοκαίρι έχω αρχίσει και να ζω. Κάθε μέρα.

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

-Είναι επικίνδυνο να κρύβεσαι πίσω από την ασφάλεια των ονείρων.

(-Ναι, το ξέρω).



Πέρασα πολύ καιρό ονειρευόμενη..

Καιρός να κάνω κάτι...