Μα τι σύμπτωσις

Η ξαδέ μου έφερε από το Παρίσι μία pink σαμπάνια. Την έβαλα στο ψυγείο για αύριο. Θα την απολαύσω σε κρυστάλλινο ποτήρι. Είναι η μόνη μου ανάγκη για καθημερινή πολυτέλεια. Το κρυστάλλινο ποτήρι. Εκτός από το νερό που πίνω από το μπουκάλι , κλαρίνο- όπως με κορόιδευε ένας συμφοιτητής από τη Βέροια, και τους καφέδες φυσικά, όλα τα υπόλοιπα ποτά στο σπίτι τα απολαμβάνω σε κρυστάλλινο ποτήρι, ναι και την μπύρα- ΙΔΙΩΣ την μπύρα. Ακόμα και αν το φαγητό το τρώω από την κατσαρόλα, το ποτήρι το έχω ανάγκη να είναι απολαυστικό. Περίεργο; Ίσως. Πραγματικό όμως.

Σκεφτόμουν ότι τις ίδιες μέρες περίπου ήταν στο Παρίσι και η κοριτσάρα. Ίσως παραλίγο να είχαν συναντηθεί οι δυο τους. Ίσως να ανέβηκε η μία στο αεροπλάνο από το οποίο κατέβηκε η άλλη. Οι συμπτώσεις είναι η αγαπημένη μου ασχολία. Τρελαίνομαι να βρίσκω κοινούς γνωστούς, και να ρωτάω πότε ήταν κάποιος κάπου, με την ελπίδα να διαπιστώσω διαολεμένες συμπτώσεις. Η σύμπτωση είναι ότι τις βρίσκω. Και είναι πάντα διαολεμένες.

Υπάρχει σύμπτωση που μου αποκάλυψε το κέρατο που έτρωγα. Σύμπτωση που αποκάλυψα εγώ το κέρατο που έτρωγε άλλος. Και αυτά με άτομα (φαινομενικά) άσχετα και άγνωστα μεταξύ τους, αλλά και μακρινά σε απόσταση. Έχω δει κούκλο γκόμενο στην τηλεόραση σε τηλεπαιχνίδι και μετά από έναν χρόνο τον γνώρισα στο "τσίλι" στη Σαντορίνη- φαντάσου ότι τον θυμόμουν ένα χρόνο μετά- και ο οποίος σοκαρίστηκε όταν του το είπα! Έκανα παρέα με κοπέλα που μιλώντας κάποια στιγμή εκτενέστερα για τα προσωπικά μας διαπιστώσαμε ότι ήξερα προσωπικά το γκόμενό της και μάλιστα ότι αυτός είχε κοιμηθεί σπίτι μας μετά από το πάρτι της αδερφής μου στο οποίο τον είχαμε καλέσει. Η ίδια κοπέλα είχε ένα φίλο ο οποίος έμενε δίπλα μου στην πενταήμερη. Και η κοπέλα και εγώ και ο φίλος από άλλα σχολεία, από διαφορετικούς νομούς της Ελλάδας. Όλα αυτά τα διαπιστώσαμε στη συζήτηση. Και είναι όλοι κοινοί θνητοί- δηλαδή όχι κάποιος φέιμους που θα τον ξέρουν όλοι. Μάλλον δεν είναι σκόπιμο να συνεχίσω άλλο. Πάντως να έχετε κάποια φοβερή σύμπτωση θέλω να τη μάθω, γιατί όπως είπα τρελλλλλλλλλλλλαίνομαι για συμπτώσεις.

Τώρα που καλοκαίριασε, αν και δε λέει να ζεστάνει, πάρτε και ένα σαλαμάκι για τα ουζάκια μας. Με τρελαίνει αυτό το τραγουδάκι.

Έχει μυρίσει καλοκαίρι έτσι;

Έχει μυρίσει καλοκαίρι έτσι; Το καταλαβαίνω ιδιαίτερα το βράδυ.. έχει έρθει αυτή η καθαρά καλοκαιρινή ανάσα της νύχτας... που με έκανε να νιώσω πολύ καλύτερα σήμερα και χθες, απ' ό,τι τις περασμένες ημέρες της μαυρίλας.

Σταμάτησα να πάρω ένα καφέ, να παραδώσω το φαγητό του μικρού στον παιδικό και έτρεξα να προλάβω- όπως συνήθως- ανοιχτά τα δικαστήρια και τις τράπεζες. Όχι, δεν ήθελα να ρίξω μολότωφ, τη δουλειά μου ήθελα να κάνω, όπως και όσοι δουλεύουν στις υπηρεσίες αυτές. Δεν είναι πληρωμένοι δολοφόνοι, για τους οποίους το "τη δουλειά μου κάνω" δεν είναι κάτι αθώο.

Υπάρχουν πολλοί που ξύνονται, και άλλοι που είναι αγενέστατοι, αλλά δεν ξέρω αν φταίνε μόνο αυτοί μέσα στο όλο διαβρωμένο σύστημα. (Η μονιμότητα του δημοσίου υπαλλήλου εξάλλου- για την οποία ισχύουν τόσα υπέρ όσα και κατά- τους κάνει να μην επιδέχονται αξιολογήσεων, οπότε όλοι οι υπόλοιποι που εξαρτώμαστε από τις υπηρεσίες τους επαφιόμαστε στην καλή διάθεση και το φιλότιμό τους.)

Πρέπει, ωστόσο, να παρατηρήσω ότι υπάρχει ένα θετικό κλίμα στην πλειονότητα, που αρχίζει να μιλά ευγενικά, να εξυπηρετεί, ακόμα και να βοηθά. Συνήθως οφείλεται στην παρουσία νεότερων σε πολλές υπηρεσίες, που ελπίζω και θέλω να πιστεύω ότι ίσως και να φέρουν την ελπίδα για ένα "καλύτερο αύριο"- ένα επί της ουσίας καλύτερο αύριο, όχι απαραίτητα στολισμένο με αξεσουάρ Lanvin και Louis Vuitton.

Πέρα από αυτά, επειδή άλλα ήθελα να πω, θα συνεχίσω όπως άρχισα.

Κάτι στον αέρα μυρίζει ελπίδα. Κάτι με έκανε να νιώσω όμορφα σήμερα. Είμαι και καλοκαιρινός τύπος, και ζώδιο, και τολμώ να πω δυνατά σήμερα πως ΝΙΩΘΩ ΟΜΟΡΦΑ.

Καλά μου λένε τα παιδιά στο καφέ "κακός καφές, κακή μέρα", άρα φαντάζομαι πως "καλός καφές, (περισσότερες πιθανότητες να είναι) καλή μέρα".

Και ο σημερινός καφές ήταν μούρλια!!

Έχω και νέο: λέγεται musicsociety.gr και είναι ο νέος ιντερνετικός ραδιοφωνικός σταθμός, που έχει φτιαχτεί με πάάάάάάάάάρα πολύ κέφι και μπορείτε να τον ακούσετε και να τον αγαπήσετε, εξάλλου μόλις γεννήθηκε!

(Θα διαφημίσω βέβαια και την εκπομπή της αδελφούλας μου κάθε Σάββατο 4-5μμ.!!!)

Χθες ο γιος μου μου έφτιαξε - μαζί με τη γιαγιά του- σιμιγδαλένιο χαλβά (τον προπονώ γενικά στη μαγειρική για να μη με βρίζουν οι νύφες του μέλλοντος). Μου έφερε και ένα χάρτινο λουλούδι με τη φωτογραφία του πάνω, που έφτιαξαν την Παρασκευή στο σταθμό. Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω πώς ένιωσα..

Είχα και δικαιολογία να φάω το μισό χαλβά.

Τα λουλουδάκια σας αρέσουν; Είναι από έναν κάκτο που έχω, βγαίνουν μία φορά το δίμηνο περίπου και κρατάνε δύο μέρες μόνο. Τα έβγαλα για να σας τα δείξω. Και για να πω ότι και οι κάκτοι μπορούν ....

Γιατί ρε παιδιά..

Γιατί ρε γαμώτο πάλι..

Επανάσταση είναι να σκοτώνεις έτσι;

Επανάσταση είναι να μην βολεύεσαι, να μην ζεις παρασιτικά εις βάρος άλλων, να κάνεις το δίκαιο αγώνα σου.

Θλίβομαι.. Εγώ κι εσείς θα μπορούσαμε να γίνουμε αυτά τα τρία θύματα. Και άλλα τόσα..

άλλα πόσα;

Είναι ντροπή. Είναι εξευτελισμός. Νιώθω ανήμπορη και τρελαίνομαι.

Δηλαδή ο "επαναστάτης" κατάφερε ζημιά εναντίον της προσωποποίησης του καπιταλισμού, δηλ. της τράπεζας; Αυτό έκανε; Πώς νιώθει άραγε;

Μήπως πρέπει να θεωρούμε πάλι τα ανθρώπινα θύματα παράπλευρες απώλειες;

Η συναυλία χθες ήταν εκπληκτική-όταν άρχισε, βέβαια, με μεγάλη καθυστέρηση.

(Μήπως το να σχολιάζω την καθυστέρηση πρώτα, με κάνει κάπως στριμμένη γιαγιά- κάτσε σπίτι καλύτερα και μην τρέχεις σε συναυλίες- το πολύ πολύ πήγαινε κανα μέγαρο να κάθεσαι κιόλας; Έχει μία βάση αυτό, αλλά πραγματικά δεν ήταν το Terra Vibe να αράξω ξάπλα και να απολαμβάνω τους διερχόμενους, αλλά ένα κλειστό, τίγκα στην κάπνα και έχω κόψει και το τσιγάρο και ήμασταν αγκαλιά με πολλούς τύπους ταυτόχρονα και δεν ήταν ο τύπος μου κανείς τους, οπότε δικαιούμαι να πω και το παραπονάκι μου)

Ο Τιμ είναι μεγάλο νούμερο με την καλή έννοια και εγώ λατρεύω αυτό το συγκρότημα... Μου άρεσε πολύ. Μου άρεσε και ο μέσος όρος ηλικίας που ήταν στα κυβικά μου (30 δηλαδή, μην νομίζετε ότι επειδή είμαι μάνα είμαι και μαθουσάλας, απλά ήμουν προκομμένη (!!!) και έκανα παιδιά νωρίς!), μου άρεσε και ο παραδιπλανός, μου άρεσε και το όλο κλίμα, μου άρεσε γιατί είμαι της συναυλίας εγώ γενικά και κανονικά θα ήμουν γκρούπι αν δεν ήμουν μάνα, και ένα σωρό άλλοι λόγοι...

Το απόλαυσα πραγματικά..

Η ανάρτηση δεν είναι πολύ αναλυτική (μου άρεσε, τι άλλο να πω άλεξ;) αλλά είναι αφιερωμένη στην άλεξ που είναι στην Ολλανδία και μας έχει αφήσει μόνες, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα μας τα πει όταν γυρίσει!!