...

Όταν κάτι είναι ωραίο, όταν εσύ με αυτό είσαι όμορφη, θες να το κρατήσεις. Μάλλον για πάντα. Κι αν στην πορεία το χαλάσεις; Με τη χρήση- ή την κατάχρηση; Τότε υπάρχει η εναλλακτική: Δεν το εντάσσεις στην καθημερινότητά σου, αλλά στις διακοπές σου. Οι διακοπές κρατούν μία αιωνιότητα. Γεμίζουν τις μπαταρίες για μετά, για τη ρουτίνα σου. Δεν κινδυνεύεις να το λιώσεις από τη χρήση. Αποκομίζεις από αυτό τα μέγιστα οφέλη. Και μόνο οφέλη. Και υπάρχει και ο δικηγόρος του διαβόλου: Αν κάτι είναι τόσο ωραίο, δεν αξίζει να το κάνεις ρουτίνα σου; Δεν θα βγει από αυτή τη διαδικασία η ουσία του στην πιο καθαρή της μορφή; Δεν θα το κάνεις δικό σου; Και μετά πάλι ο αντίλογος: Γιατί να πρέπει όμως να κάνεις κάτι δικό σου για να το απολαύσεις; Δεν αρκεί να είσαι δίπλα του, πρέπει να το έχεις στην τσέπη σου, του χεριού σου, ιδιοκτησία σου; Μήπως η υπέρτατη ηδονή έρχεται από αυτό που δεν μπορείς με τίποτα να σφετεριστείς; Μήπως η απειλή της απώλειας είναι η ευχαρίστησή σου; Αυτή η αρρωστημένη, όπως μου έμαθαν, και καταστροφική απόλαυση αυτού που δεν σου ανήκει;

Λες και μου ανήκει τίποτα; Μόνο ο εαυτός μου.. και αυτος παραδομένος στις σκέψεις μου... αυτές που φανερώνω.

Έχω ξεχάσει πώς είναι να ξυπνάς ό, τι ώρα θες ΕΣΥ. Και μετά να κάνεις ένα ωραίο μπάνιο. Και μετά να σκέφτεσαι τι θα βάλεις, να βάζεις μουσικούλα στο τέρμα και να τραγουδάς καθώς βάφεσαι. Κάποιες φορές στο σκηνικό είναι και κάποια φίλη που έχει ξεμείνει σπίτι σου από το προηγούμενο βράδυ, ή το σενάριο εξελίσσεται σε ένα άλλο σπίτι όπου εσύ ξέμεινες από χθες.

Δεν θα ήθελα να είναι πλέον το καθημερινό μου πρόγραμμα, αλλά για μία στο τόσο... δε με χαλάει καθόλου.

Πλέον όλα τα κάνω τρέχοντας. Εκεί που υπάρχει μόνιμο θέμα είναι τα μαλλιά. Ποτέ δεν τα έφτιαχνα βέβαια πιστολάκια κλπ, αλλά παλιά ήταν ίσια ολόισια, σαν να έχω βγει από κομμωτήριο, οπότε δεν χρειαζόταν. Μετά την πρώτη μου γέννα, το μαλλί-πρόκα έγινε μαλλί-αφάνα. Ναι. Αλήθεια. Είναι απίστευτο. Καλά, οκ, δεν τρέχει και τίποτα, αλλά επί του πρακτέου, απλά κυκλοφορώ σαν να έχω τσακωθεί με τη γάτα της γειτόνισσας. Ή να κατέβηκα μόλις από μηχανή που έτρεχε με 380χλμ/ώρα. Ή να ξέχασα να χτενιστώ. Ή κάτι τέτοιο.

Περνάω βέβαια φάση σταρχιδισμού ως προς αυτό. Μία ανέμελη μέρα όμως, που θα τύχει να αφιερώσω λίγη ώρα παραπάνω στην εμφάνισή μου, που γενικά δεν με απασχολεί, νιώθω καλύτερα. Και σκέφτομαι και λέω: γιατί κάτι που δεν μας απασχολεί ή νομίζουμε πως δεν μας απασχολεί έχει τελικά τέτοια επίδραση πάνω μας; Πώς δηλαδή μπορεί να με κάνει να νιώσω καλύτερα κάτι που πίστευα ότι μου είναι αδιάφορο; Πυρηνική φυσική θα μου πείτε...

Την Παρασκευή είχαμε ενημέρωση στο σταθμό. Πάει το παιδί μου το χάνω, το παίρνει η NASA.

Μόνο που πριν τη NASA πρέπει να μάθει να λέει το ρο. Μην τρακάρει κανας πύραυλος από λάθος οδηγίες. Έτσι, αν δεν το έχει πει μέχρι το Σεπτέμβρη, θα αρχίσουμε λογοθεραπεία.

Περί Αμερικής κλπ.

Παιδάκια, η ξαδερφούλα έφυγε για αμέρικα. Αυτό ήταν. Έφυγε. Ξανά. Αυτή τη φορά για λίγο περισσότερο- από πέντε έως επτά χρόνια. Με τα καλοκαίρια στην Κωνσταντινούπολη (ξέρετε πού θα πάω το καλοκαίρι του 2011- εκτός αν έχουμε χρεωκοπήσει. Ίσως να πάω ούτως ή άλλως για να πουλήσω τα βρακιά μου σε κανά παζάρι μπας και βγάλω το μεσημεριανό). Νέα αρχή.

Η αλήθεια είναι ότι δεν την πολυχρειαζόταν, κατά μία έννοια τουλάχιστον. Δεν σας έχω πει ότι η ξαδέ έγραφε στο κόσμο και στο μαρί κλαιρ, από πάθος και ταλέντο. Στο μαρί κλαιρ ήταν και βοηθός αρχισυντάκτριας έως και την περασμένη παρασκευή που παραιτήθηκε. Για να ακολουθήσει τον έρωτά της στην αμερική, να έχει ελεύθερο χρόνο και να συνεχίσει να γράφει εξ αποστάσεως για τα δύο περιοδικά. Λέγαμε χθες και για ένα μάστερ που σκέφτεται μελλοντικά, όχι φέτος όμως. Φέτος θα βλέπει σκιουράκια στο παράθυρό της και θα τριγυρνά σε μία νέα πόλη με ένα λάπτοπ και ένα ποδήλατο. Ωραία, έτσι; Εγώ λέω ωραία. (Το ποδήλατό της εδώ μας το άφησε πεσκέσι!-δε χαλιέμαι). Χθες μας έφερε τα δώρα της- εκ των οποίων καλλυντικά χομ μέιντ με βιολογικά υλικά- από τα χεράκια της. Το μπάτερ μυρίζει καρύδα.. είναι τέέέέέέέλειο. Και ένα προϊόν κατά της κυταρρίττιδας- εντελώς προληπτικό (χαχαχαχαχα!!). Τα άλλα είναι απόρρητα!

Η θεία δεν ξέρω πότε θα συνέλθει. Μάλλον όταν η ξαδέ γυρίσει- κατά προτίμηση με μία μπέμπα στην αγκαλιά.

Κατά τις δώδεκα σήμερα τα μεσάνυχτα τα παιδιά θα φτάνουν στην άάάλλη ήπειρο. Θα τους περιμένει το αμερικάνικο σόι εκεί. Οι γιαγιάδες των ΗΠΑ είναι κάπως σαν τις δικές μας, μόνο που σερφάρουν πιο συχνά στο ίντερνετ. Η μαμά του γαμπρού- όπως λέει και ο μπαμπάς της άλεξ- είναι μία σκέτη γλύκα, και έχει καταφέρει τους δύο γιους της να φτιάχνουν πρωινό στο κρεβάτι στις γυναίκες τους, να μαγειρεύουν και να είναι άντρες Τ Α Υ Τ Ο Χ Ρ Ο Ν Α! Έπαθες σοκ ελληνίδα μάνα; ναι, γίνεται!

Καλή αρχή λοιπόν!!

Η Νέα Αρχή. Εμένα μου αρέσει τρελά η Νέα Αρχή. Λατρεύω τις Νέες Αρχές. Στις σχέσεις μου πάντα η καλύτερη στιγμή μου ήταν οι χωρισμοί- παρανοϊκό; δεν είπα ποτέ ότι δεν είμαι παρανοϊκή, χελόου είμαι καρκίνος με ωροσκόπο σκορπιό, τι να κάνω η κακομοιρούλα- τα άστρα φταίνε.. Έχω αλλάξει πέντε τόπους διαμονής και έξι σπίτια- μετά τα 18. Κάθε ταξίδι που κάνω νιώθω ότι θα μπορούσα να μείνω εκεί για πάντα. Η αδερφή μου με φωνάζει σαύρα- εννοώντας ότι προσαρμόζομαι στο περιβάλλον αμέσως. Αν δεν είχα κάνει ήδη παιδιά θα μετακόμιζα σε πόλεις του κόσμου ανά διαστήματα- για να ζήσω για λίγο κι εκεί κι εδώ και παραπέρα. Οι ψυχολόγοι λένε πως οι συχνές μετακομίσεις δεν ενδείκνυνται για τα παιδιά- για αυτό και τη γλύτωσαν.

Και οι Αναμνήσεις. Έχω τόσο ανάγκη τις Νέες Αρχές, όσο και οι Αναμνήσεις. Αυτά τα δύο μαζί. Ενώ δεν δένομαι με περασμένες καταστάσεις και δεν αναπολώ ποτέ με διάθεση "αχ και να ξαναγύριζα πίσω", οι Αναμνήσεις μου δίνουν υπόσταση- αλλά φαντάζομαι ότι αυτό συμβαίνει με όλους: είσαι ό,τι έχεις ζήσει, συνοπτικά και χωρίς πολλές αναλύσεις "είσαι ό,τι έχεις ζήσει".

Ταυτόχρονα πάντα θέλω τη Νέα Αρχή. Είμαι ο άνθρωπος των δεκαπέντε χιλιάδων χόμπυ. Μου αρέσουν όλα, σχεδόν. Τα θέλω όλα, σχεδόν. Απλά όχι για πολύ καιρό συνεχόμενα. Θέλω να κάνω και αυτό και αυτό και το άλλο. Θέλω να αρχίζω συνέχεια κάτι. Αλλά όχι απαραίτητα και να το τελειώνω. Μην το πείτε σε μελλοντικούς υποψήφιους εργοδότες μου, γιατί είναι πολύ πιθανό να αναζητήσω άλλη δουλειά- νέα δουλειά!!

Σας φιλώ