Όταν ήμουν δεκαοχτώ νόμιζα ότι θα τα θυμάμαι όλα για πάντα. Ακόμα σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ κάτι σημαντικό- υποτίθεται- και τίποτα... Κρίμα. Πόσο χώρο για αναμνήσεις έχει κανείς στο κεφάλι του; Μήπως όταν γεμίζει σβήνονται κάποιες για να σφηνωθούν μέσα καινούριες; Και πάλι κρίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου