Δεν ξέρω αν μας λείπει ποτέ στην ουσία κάποιος άνθρωπος της ζωής μας, ή αν μας λείπει ο εαυτός μας όπως ήμασταν τότε, μαζί του, εκείνη την περίοδο. Είναι απαίσιο πράγμα να μένεις εγκλωβισμένος στη χίμαιρα μίας αίσθησης που έχει περάσει για πάντα στη σφαίρα του παρελθόντος, και κατ' επέκταση του ανέφικτου. Είναι απαίσιο να προσπαθείς να ανακαλέσεις σκέψεις και συναισθήματα που υπήρξαν κάποτε. Ό,τι έχει γίνει είναι ανεπανάληπτο, από όποια πλευρά και αν το δεις. Είναι φυλακή να μη βγάζεις καινούριες φωτογραφίες, παρά να ανοίγεις κάθε μέρα τα κουτάκια σου και να βλέπεις μόνο πεθαμένους.
Έρχεται στο μυαλό μου μία από τις πρώτες δυνατές ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου. Παραλιακό μπαράκι, καλοκαίρι, μόλις έχει αρχίσει ο ήλιος να πέφτει, στη θάλασσα από το μεσημέρι, μαυρισμένη, ερωτευμένη τέρμα γκάζια, μουσική, μαγιό, αλάτι στους ώμους και αντιηλιακό καρύδα παντού, ουζάκι στο ποτήρι, ουζάκι στη γεύση του φιλιού του, χαμόγελα, όνειρα, μαγεία.. και σκουντάω το ποτήρι μου.. πάει να πέσει, φέρνει μία πλήρη περιστροφή χωρίς να χυθεί το περιεχόμενο και εκεί είναι το σημείο που εγώ το πιάνω.. ταχυδακτυλουργικά! Δεν γινόταν να πέσει το ποτήρι με τίποτα, σκέφτομαι, όχι, αυτήν τη συγκεκριμένη στιγμή τίποτα δεν θα μπορούσε να πάει ανάποδα.. μόνο μαγεία αυτή η στιγμή.. μόνο..
Νόμιζα πως θα σε αγαπώ για πάντα, και ίσως από μία πλευρά να ισχύει αυτό. Από σένα κρατάω αυτήν και άλλες πολλές στιγμές, υπάρχει λόγος όμως που δεν κράτησα κι εσένα ολόκληρο, δεν υπάρχει;
Καταχωρήθηκε.. :-)
Και αυτό από τότε..
Έρχεται στο μυαλό μου μία από τις πρώτες δυνατές ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μου. Παραλιακό μπαράκι, καλοκαίρι, μόλις έχει αρχίσει ο ήλιος να πέφτει, στη θάλασσα από το μεσημέρι, μαυρισμένη, ερωτευμένη τέρμα γκάζια, μουσική, μαγιό, αλάτι στους ώμους και αντιηλιακό καρύδα παντού, ουζάκι στο ποτήρι, ουζάκι στη γεύση του φιλιού του, χαμόγελα, όνειρα, μαγεία.. και σκουντάω το ποτήρι μου.. πάει να πέσει, φέρνει μία πλήρη περιστροφή χωρίς να χυθεί το περιεχόμενο και εκεί είναι το σημείο που εγώ το πιάνω.. ταχυδακτυλουργικά! Δεν γινόταν να πέσει το ποτήρι με τίποτα, σκέφτομαι, όχι, αυτήν τη συγκεκριμένη στιγμή τίποτα δεν θα μπορούσε να πάει ανάποδα.. μόνο μαγεία αυτή η στιγμή.. μόνο..
Νόμιζα πως θα σε αγαπώ για πάντα, και ίσως από μία πλευρά να ισχύει αυτό. Από σένα κρατάω αυτήν και άλλες πολλές στιγμές, υπάρχει λόγος όμως που δεν κράτησα κι εσένα ολόκληρο, δεν υπάρχει;
Καταχωρήθηκε.. :-)
Και αυτό από τότε..
5 σχόλια:
υπάρχει, σίγουρα. Τώρα το αν ο λόγος ήταν κομμάτια δικά του ή κομμάτια δικά σου, ή απλώς ασυμβατότητα των κομματιών και των δυο σας, δεν έχει σημασία. Αυτό που μετράει είναι πως κρατάς τις καλές στιγμές ή τουλάχιστον προσπαθείς :)
Και ποτέ δεν ξέρεις, ίσως καθώς περνάει ο καιρός και όλοι αλλάζουμε, να διαπιστώσεις ότι η νέα σου σύνθεση ταιριάζει με τη δική του νέα και τότε ίσως προκύψουν φιλίες (συγνώμη Φλονς, ξέρω, δεν υπάρχει αυτό το πράγμα) ή έστω ένας νοσταλγικός καφές γεμάτος αναμνήσεις.
άλεξ!!
όχι, δεν έχει σημασία ο λόγος..
αλλά να σου πω την αλήθεια υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλω ούτε ζωγραφιστούς να τους δω, ούτε ένα γεια, ούτε τίποτα.. λίγοι βέβαια..
τώρα για τους άλλους..
ένας νοσταλγικός καφές γεμάτος αναμνήσεις ποτέ δεν μου έκατσε με αυτήν τη μορφή, οπότε δεν ξέρω αν πιστεύω σε αυτό..
πάντως φορ δε ρέκορντ, φλονς, έχω ένα πραγματικό φίλο με τον οποίο είχα κάποτε, ας το πω "κάτι", τον οποίο υπερλατρεύω και αυτός το ίδιο χωρίς ίχνος έρωτα, είναι ο μόνος όμως, οπότε πάλι δεν μπορώ να γενικεύσω για τις φιλίες..
μάλλον όλες οι περιπτώσεις είναι ξεχωριστές.. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟΣΟ ΙΔΙΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!
φλονς διάβασες την ανάρτησή μου ή βλέπατε τσόντες πάλι;;;;;;
Πόσο τέλεια αυτή η ρητορική ερώτηση στο τέλος;! Πόσο;!
Έκανα και εγώ αντίστοιχες σκέψεις τις τελευταίες μέρες.
κάπου αλλού σήμερα διάβασα αυτό:
"Ένα μέρος του παρελθόντος πεθαίνει κάθε στιγμή και η θνησιμότητα του μας μολύνει αν προσκολληθούμε με υπερβολική αγάπη σ' αυτό. Ένα μέρος του παρελθόντος μένει πάντα ζωντανό και κινδυνεύουμε καταφρονώντας τη ζωντάνια του"
και μπορώ να πω πως για μένα ισχύει
προφανώς μερικές φορές οι ίδιοι άνθρωποι κάτω από διαφορετικές συνθήκες μπορούν να παράξουν ένα τελείως διαφορετικό αποτέλεσμα.. αλλά μεταξύ μας.. πόσο συχνά συμβαίνει αυτό, ιδίως όταν έχεις ένα παρελθόν να σε βαραίνει;
λέμε τώρα..
Δημοσίευση σχολίου