Το πάω προς ψυχανάλυση μεριά. Δεν τη γλυτώνω. Οπωσδήποτε ένα ταξιδάκι μόνη λίαν συντόμως. Να χαλαρώσω λιγάκι.
Για Θεσσαλονικούλα το βλέπω.
Ποτέ δεν θα είναι ξανά η ίδια, όμως κάτι κρατάει από τα στέκια τα παλιά, έτσι να νομίζω ότι ξημέρωσε πάλι και ώρα να φύγουμε από το Berlin. Δεν το σηκώνω πλέον και το ποτό, ξεσυνήθισα. Ίσως και καλύτερα, έτσι μου έρχεται και πιο φτηνό το μεθύσι... Δύο ποτά και έχω φύγει..
2 σχόλια:
αχ ωραία είναι αυτά τα "ταξιδάκια μόνη", αλλά νομίζω ότι καλύτερα είναι ένα μακρύ ταξιδάκι μόνη στο τρένο να έχεις να σκεφτείς και να ηρεμεήσεις, και κάποιος να σε περιμένει στο σταθμό..νομίζω..
Έχεις τα δίκια σου!
Άντε τώρα να βρεις τον "κάποιον", δύσκολοι καιροί!
Δημοσίευση σχολίου