Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2010

δράμα

Έχω που έχω τα ψυχολογικά μου, με πήγανε χθες στο "Λα πουπέ". Ο απέναντι κοιμόταν. Μάλλον τον είχε σύρει η διπλανή του. Τι να κάνεις.. Σχολίασε η αδερφή μου πως για αυτό δεν πρέπει ποτέ να πάμε τον μπαμπά στο θέατρο. Για να μη ροχαλίσει- γιατί τον ύπνο τον έχουμε σίγουρο. Τα παιδιά από κάτω μας ήταν γεννημένα το 1994 και- ω του διαβόλου- δεν ήταν μωρά. Δεν το πίστευα. Τόσο πολύ έχω μεγαλώσει; Τα παιδιά που γεννήθηκαν τη χρονιά που έκανα σεξ για πρώτη φορά πάνε θέατρο και είναι κάτι μαντραχαλαίοι -που λέει και η γιαγιά μου- μέχρι εκεί πάνω.. Καταλαβαίνεις τι πέρασα. ψυχολογικά+ παιδιά του '94+ Λα πουπέ
Ο μονόλογος ήταν -κατά τη γνώμη μου- εξαιρετικός. Συγκλονίστηκα απίστευτα και δυστυχώς είχα βάλει και μάσκαρα. Μόνο αλκοόλ με έσωνε μετά την παράσταση.( Άντε και ένα βρώμικο από Μιχαλακοπούλου). Τελικά μου έκατσε μόνο το αλκοόλ.

2 σχόλια:

alex from planet Mab είπε...

το αλκοόλ από μόνο του αυξάνει τις καύσεις! έκανες και δίαιτα! αυτά είναι! και κουλτούρα, και νοσταλγία ("το '94, τότε που το Aids το χαμε μόνο ακουστά..") και fitness! Αμ πώς! Εγώ σε χάρηκα πάντως!

Jerry Jedelou είπε...

Καλά τα λες alex from planet Mab!
Έντονα συναισθήματα, δεν μπορώ να πω.. όλα ήρθαν κι έδεσαν!